Guillaume Bijl
Ο Γκιόμ Βελ γεννήθηκε το 1946 στην Αμβέρσα, όπου και ζει σήμερα. Δεν έχει λάβει ακαδημαϊκή εκπαίδευση στις Καλές Τέχνες· οι πίνακές του από τη δεκαετία του 1960 δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ σε έκθεση. Το 1969-1970 σπούδασε για μικρό χρονικό διάστημα θέατρο και κινηματογράφο, σπουδές που κατέληξαν σε κάποια πειράματα, όπως η αρχή της σειράς του Plastische projecten [Πλαστικά έργα] (1969-1975). Τα έργα αυτά αποτελούνται από μια περιγραφή πλαστικών συνθέσεων και προτάσεων για έργα δακτυλογραφημένη σε στυλ ημερολογίου σε τετραγωνισμένο χαρτί.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Βελ άρχισε να εργάζεται πάνω σε μια σειρά με τίτλο Behandelingen [Θεραπείες] (1975-1978). Η επιθυμία του να εγκαθιδρύσει μια άμεση σχέση με την πραγματικότητα χρησιμοποιώντας μια μορφή τέχνης τον οδήγησε να αναπτύξει τα παρακάτω σχέδια «θεραπείας»: εκκλησία, εκπαίδευση, στρατός, ταξίδια, ερωτική πράξη και ψυχιατρική. Ο παρατηρητής, ευρισκόμενος μέσα σε ένα σκηνοθετημένο περιβάλλον, υφίσταται ένα είδος θεραπείας για τη ζωή του. Για πρακτικούς λόγους, τα έργα έχουν δημιουργηθεί μόνο στο χαρτί.
Στις μεταγενέστερες Transformation-Installations [Εγκαταστάσεις μετασχηματισμού], ο Βελ μετατρέπει χώρους μουσείων ή γκαλερί σε ανασυνθέσεις σκηνών από την πραγματική κοινωνική ζωή, δημιουργώντας την πρώτη Εγκατάσταση Μετασχηματισμού, Autorijschool Z [Σχολή Οδηγών Ζ].
Από τη δεκαετία του 1980, ο Βελ δημιούργησε επίσης Situation-Installations [Εγκαταστάσεις κατάστασης]. Εγκαθιστά μικρές, παραμορφωτικές παρεμβάσεις σε καθημερινά σκηνικά, όπως βαλσαμωμένους γλάρους σε ένα αστικό περιβάλλον Bird Installation [Εγκατάσταση πουλιών] (1992) ή έναν ρωμαϊκό δρόμο μέσα σε ένα πάρκο Roman Street [Ρωμαϊκός δρόμος] (1994). Εδώ αντιστρέφει τη βασική αρχή: το πλαίσιο εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά μια μικρή παρέμβαση ή προσθήκη στον κοινωνικό ή δημόσιο χώρο υπονομεύει την πραγματικότητα. Από το 1983, παράλληλα με αυτές τις εγκαταστάσεις, ο Βελ δημιούργησε σύγχρονες νεκρές φύσεις, τις Compositions Trouvées [Τυχαίες συνθέσεις], που απεικονίζουν μικρά αποσπάσματα πραγματικότητας. Έχουν αυτόνομη λειτουργία και δεν υπονομεύουν την υπάρχουσα κατάσταση. Κοινά αντικείμενα απομονώνονται από το πλαίσιό τους και τοποθετούνται μέσα σε ένα μουσείο ή αίθουσα τέχνης.
Γύρω στο 1986, ο Βελ έκανε το διεθνές του ντεμπούτο. Το 1988, συμμετείχε στη Μπιενάλε της Βενετίας, όπου μετέτρεψε το βελγικό περίπτερο σε ένα κιτς μοντέλο αγροικίας. Το 1992, δημιούργησε ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων στη documenta 9 στο Κάσελ. Μεγάλες ατομικές εκθέσεις επακολούθησαν στην πατρίδα του και στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων στο M HKA το 1996, στο Μουσείο του Οντάριο το 1998 και στο SMAK το 2008. Το 2007, συμμετείχε στο Skulptur Projekte Münster, με ένα έργο του με τίτλο Archaeological Site (A Sorry installation [Αρχαιολογικός χώρος (εγκατάσταση Sorry)].